Outback part 4

Het is een lange rit van Alice Springs naar Darwin (zo'n 1500 kilometer) met grote afstanden tussen de bezienswaardigheden, maar ondanks dat denk ik toch dat het wel weer een eens lange blog zou kunnen worden (er is weer veel gebeurd), dus wees gewaarschuwd. ;)
Vanuit Alice Springs zijn we op een zondag vertrokken naar the Devils Marbles: een veel bezochte rotsformatie van balanserende stenen en heilig gebied voor de Aboriginals. Leuk om te zien, maar niet zo indrukwekkend als Uluru en Kata Tjuta, dus we waren er na ongeveer een half uurtje wandelen en foto's maken wel klaar. Verder op weg kwamen we langs Barrow Creek. Daar zat een road house met een eigenaar die ons zijn verzameling liet zien van de afgelopen 40 jaar. Hij had achter zijn bar alles helemaal vol staan en hangen met van alles van allerlei verschillende nationaliteiten, zoals knuffels, hoeden, oud geld, vlaggen en alles wat je je maar kan bedenken van over de hele wereld. Hij had ook veel spullen uit Nederland die mensen hem hadden gegeven, zoals Delfst Blauw, geschreven teksten van mensen die blij waren dat Ajax of Feyenoord in een bepaald jaar een cup gewonnen had (maar Ajax en Feyenoord mochten niet naast elkaar hangen :)) en 10 gulden briefjes. Hij wist ook overal wel wat vanaf, ook van de festivals: Pinkpop, Lowlands en Graspop (wat dan uiteraard Belgisch is) kende hij allemaal. We vonden het zo leuk daar dat we hem het enige typische Nederlandse hebben gegeven wat we hebben: ons oranje Holland knuffelbeertje. Die staat nu mooi bij de rest van de internationale verzameling. Het was een erg leuke ontmoeting; het zijn van dit soort kleine dingen die uiteindelijk de grote dingen zijn en die de reis zo mooi maken! :D
Verder naar boven vanuit de Devils Marbles en Barrow Creek kom je bij Tenant Creek, een klein en niet heel indrukwekkend plaatsje, vooral niet op een zondag, maar de camping daar was onze bestemming voor die dag. Vanuit daar zijn we de volgende dag naar the pebbles gereden, net boven Tennant Creek. Dat is de mindere variant van the devils marbles, maar evengoed heilig gebied voor de aboriginals, alleen dan voor de vrouwen.
Na de pebbles begonnen we aan de lange, lange rit van bijna 600 kilometer over de Stuart Highway naar Daly Waters en Mataranka. Onderweg kwam ons opeens een solar car tegemoet en later nog veel meer. Bleek dat de World Solar Challenge net bezig was daar, waar Twente en Delft ook aan meedoen! Aangezien er best wat afstand tussen de wagens zit, kwamen we er gedurende het grootste deel van de rit wel steeds een of een paar achter elkaar tegen. Dat maakte de oneindig lange rit over de eindeloze snelweg wel een stuk leuker. En achteraf is gebleken dat Twente heeft gewonnen en dat ik die op de foto heb staan! :)
Na 4 uur rijden en de nodige tijd voor tussenstops, kwamen we aan bij de Daly Waters pub. De Daly waters pub wordt in zo'n beetje ieder reisschema en reisblog aanbevolen, dus die konden we (letterlijk) niet links laten liggen. Het zag er gezellig uit; het was er weer zo'n bijeengeraapt zooitje, net zoals in Barrow Creek, alleen dan wel met een minder leuke verzameling. De barman heeft ons ervan overtuigd een biertje te doen, want dat hoorde erbij zei hij, dus die hebben we genuttigd. Maar wel met mate, want we hadden nog een rit van 2 uur voor de boeg naar Mataranka.
Sommige hebben al op whatsapp kunnen lezen over de bosbrand die woedde op onze camping in Mataranka. Toen we er aankwamen zag het gelijk zwart van de rook en het rook er behoorlijk verbrand. Nou zijn wij nuchtere Hollanders, dus waar andere niet-Nederlanders misschien een andere camping opgezocht hadden, gingen wij stug op pad naar de receptie. Daar kregen we al vrij vlot te horen dat de plek waar we voor kwamen, de Mataranka Hot Springs, gesloten was vanwege de bosbrand. Dat was wel een teleurstelling, maar tegelijk ook weer een nieuwe ervaring voor ons. Toen we onze tent hadden opgezet werden we aangeproken door een local die daar ook kampeerde met zijn hond Teddy. Hij boodt ons heel vriendelijk een biertje aan, wat wij natuurlijk niet konden afwijzen, waarna we onze stoelen naar hem toe hebben verhuisd. We zaten gezellig te praten en ons biertje te drinken toen we opeens gloeiende asdeeltjes naar beneden zagen komen vallen. Toen zagen we ook een stuk bos wel heel erg fel oplichten op enkele tientallen meters afstand. De local, Jack, is toen gelijk naar de receptie gegaan om hun in te lichten, waarna ons toch vriendelijk maar dringend werd verzocht om onze tent ergens anders op te zetten. Maar geen paniek. Dus het gevolg was dat Edward en ik met opgezette tent tussen ons in over de camping wandelden, naar de plek die ons was toegewezen. Ik moet zeggen dat we heel de situatie best wel vermakelijk vonden. :) Toen onze tent veilig stond (we hadden wel bewust de auto met alle spullen erin bij de receptie laten staan, zodat we snel weg konden mocht het nodig zijn) konden we toeschouwen hoe de brandweer voor onze neus zich uit de naad werkte om de brand onder controle te krijgen. Maar waar geen bomen staan komt het vuur ook niet zeiden ze, dus wij voelden ons niet echt onveilig. Maar spectaculair was het absoluut!!! Wij hebben nog verder gepraat en gezeten met Jack en nog een paar foto's gemaakt toen de vlammen op hun hoogtepunt waren. 's Nachts hebben we er weinig meer van gemerkt, maar toen we 's ochtends wakker werden rookte en smeulde de boel nog steeds na. We hadden wel steeds bewust onze spullen in de auto laten liggen om snel te kunnen vertrekken als we wakker gemaakt werden.
Die ochtend hadden we gelijk ook leuke encounters, eerst met een pauw die heel erg geinteresseerd was in zijn eigen spiegelbeeld in de auto, en daarna met een heel erg schattige en nieuwsgierige kangaroo. Hij kwam op ons af en liet zich aaien en kwam ons besnuffelen, en op een gegeven moment hupste hij zelfs de auto in bij de passagiersstoel, waar de deur van open stond!! Maar daar heeft Edward hem vrij snel uitgetild, dus dat hebben we helaas geen foto van. Maar leuk was het wel. Het beestje leek het allemaal wel best te vinden, heel erg schattig! Met die leuke ervaring in onze gedachten en na de pauw weggejaagd te hebben bij onze auto, vertrokken we bij de bosverbrande camping, op naar Katherine en Nitmiluk National Park, en naar Darwin. Maar daar later meer over, want het verhaal is al weer lang genoeg. :)