Bali

Omdat we Australie zo leuk vinden en er langer willen blijven, was het noodzakelijk om ons halfjarige visum te verlengen. Dit moet vanuit het buitenland gebeuren, regels van de overheid. Welk land het is maakt niet uit, als het maar buiten Australie is. Dus dat werd ons volgende plan. We keken eerst naar een korte trip naar Nieuw-Zeeland, maar bij het informeren daarnaar bleek dat erg duur te zijn. Het was blijkbaar een populaire tijd om naar Nieuw-Zeeland te gaan, vanwege de universiteiten die net weer begonnen met het nieuwe lesjaar. Dus we moestten snel op zoek naar iets anders. We stuitten op een goedkope vlucht + hotel naar een andere dichtbij gelegen plek: Bali. Bij het inlezen over Bali kwamen we dingen tegen die ons niet echt aanstonden; kans op terroristische aanslagen (maar dat is tegenwoordig bijna overal wel denk ik), corruptie en diefstal. Dus we maakten ons wel een beetje zorgen toen we de vluchthaven binnenliepen om het veilige Australie achter ons te laten. Maar aan de andere kant had ik wel het zoetsappige, romantische beeld van Bali uit Eat, pray, love om te compenseren voor het negatieve, ook al is het maar fictie. ;)
We vlogen met Virgin Australia, een zeer degelijke vluchtmaatschappij, naar de hoofdstad van Bali: Denpasar. Daar kwamen we rond een uur of 8 's avonds aan, toen de zon al onder was (hier onder de evenaar gaat de zon veel eerder onder dan in de zomer in Nederland. In Bali gaat hij romd half 7 onder). Bij aankomst werden we begroet door hordes taxichauffeurs die stuk voor stuk schreeuwden om onze aandacht. Best lastig wel, maar Edward had zich gelukkig goed ingelezen waardoor hij wist hoe hij het moest aanpakken en we niet extreem veel te veel betaald hebben. Maar het was wel wel even apart om bij een vreemde in de auto te stappen in een vreemd land. Onze hotelkamer was basic met een tweepersoonsbed, tv, klein balkon en eigen badkamer. Het hotel zelf had niet al teveel poespas (geen zwembad, ontbijt etc), maar dat vonden wij niet erg. Het lag in een rustige zijstraat van Kuta, een groeiende toeristische plaats vlakbij Denpasar, wat wel erg prettig was, want de grote straten zijn een grote lawaaierige verkeerschaos. Het is een constant getoeter van auto's en scooters en als voetganger kan je er geen weg oversteken, tenzij het een wat minder doorgaande weg is misschien. Maar anders kan je het echt vergeten om naar de supermarkt aan de overkant van de straat te lopen.. Om die reden heb je echt een vervoersmiddel nodig: of je moet een scooter inhuren, of een auto met prive-chauffeur die je overal naartoe rijdt. Wij hebben gekozen voor het laatste. We hadden vijf volle dagen in Bali en hebben er daarvan voor 2 volle dagen de chauffeur ingehuurd. Het was een vriendelijke, vrolijke man, maar hij heeft denk ik wel flink aan ons verdiend.
Het grote voordeel aan Bali zou zijn dat het er goedkoop is. Dat is het ook wel; voor 15 euro zou je een goede maaltijd moeten kunnen eten en 1 miljoen rupia is zo'n 70 euro waard, maar de Balinezen hebben goed gekeken naar de Westerse prijzen en houden je daar ook aan als je er buitenlands uitziet. En dan is het aan jou om af te dingen naar minder dan de helft van de prijs die ze ervoor vragen.. Daarbij kon of wilde onze chauffeur die ons overal naartoe nam maar niet begrijpen dat we niet al teveel wilde besteden, met als gevolg dat we nog steeds bij de dure winkels en en restaurants werden gedropt. Dus uiteindelijk waten wij op Bali duurder uit dan in Australie.. Daarnaast werden we om de vijf tellen aangesproken op straat om iets te kopen, wat wel vermoeiend was, en waren mensen beledigd als je hun winkel uitliep zonder iets te kopen. Wij vonden dat maar raar, het kan toch dat we gewoon niets leuks hebben gezien wat we willen hebben? Maar wij zullen het wel verkeerd gedaan bebben, want ze waren boos of beledigd als we wegliepen. Omdat we Europees zijn moeten we blijkbaar maar al ons geld over de balk smijten, maar dan moeten de Indonesiers wat mij betreft nog maar snel kennis maken met het begrip backpacker, of ze nou willen of niet.
Ondanks dat hebben we wel een leuke tijd gehad op Bali. We hebben zowel kunnen proeven van de cultuur van Bali als van de natuur. We hebben het traditionele dansen gezien, “handycrafts” (houtsnijwerk, schilderijen, zilverwerk), een paar van de talloze straatmarkten en ook verschillende tempels, waaronder een tempel op een klif en een tempel waar christenen, moslims en hindu's bij elkaar komen. Het grootste deel van de bewoners van Bali is hindu, dus de meeste tempels zijn ook hindu. Op de dag dat we naar de klif tempel gingen, was er net een ceremonie gaande. We mochtten er wel gewoon naar binnen, weliswaar met een sarong om ons middel geknoopt. Het is namelijk verplicht die te dragen bij het binnentreden van een tempel. Gelukkig worden die wel bij de meeste tempels op bali gratis verhuurd. De ceremonie was wel bijzonder om te zien; alle mensen waren in het wit gekleed, er werden offerschalen gemaakt en er waren grote groepen mensen aan het bidden. Daartussen liepen ook de toeristen, waaronder wij, op de plekken waar we mochtten komen. Het was er daardoor behoorlijk druk, maar ondanks dat was het door de ligging op de klif en het uitzicht op zee toch een vredige plek. Alleen de apen die er rondliepen jaagden de boel op stelten; alles wat los (en soms ook vast) zat probeerde ze te stelen, waaronder ook edward zijn zonnebril die hij op zijn hoofd had staan. Ons was al verteld dat je niet iets moet proberen af te pakken van een aap omdat hij dan wel eens boos kan worden en kan bijten en dat kan je duur komen te staan, dus wij bleven maar op veilige aftstand staan wachten tot de aap tot de conclusie zou komen dat hij het niet kon opeten. Gelukkig kwam toen een van de medewerkers ons te hulp door de aap iets te eten toe te gooien, waardoor zijn aandacht van de zonnebril ging en we die konden terugpakken. Niet bepaald de juiste methode zou je zeggen, de aap belonen voor diefstal, maar het werkte wel. Niet veel later zagen we hoe een andere aap heel veel moeite deed om de slipper van de voet van een vrouw te stelen. Toen dat niet lukte en hij zijn tanden daarom liet zien gaf ze toch maar toe. De slipper is vervolgens met aap verdwenen in het bos.. Ik was toen blij dat we die dag schoenen aangetrokken hadden.. Niet alle apen zijn zo erg gelukkig; we zijn ook naar Monkey forrest gegaan, in Ubud, waar ook talloze wilde apen rondliepen. Daar waarschuwden ze er ook voor om geen losse spullen mee te nemen en je tas goed dicht te doen. Hoewel er wel een aap was die op mijn rug sprong, mijn tas open maakte en er de hoes van mijn paparplu uit haalde, waren de apen daar een stuk vriendelijker. Maar ik kan me voorstellen dat je dat nu niet meer geloofd. Hoe dan ook was het wel erg leuk om apen in het wild te zien, en niet zoals altijd in een dierentuin. :)
We hebben in Bali ook op mooie, bijzondere plekken gegeten. Zo hebben we geluncht met prachtig uitzicht op een vulkaan, omringt door groen en rijstvelden en hebben we cocktails gedronken en seafood gegeten met zonsondergang. Dat waren wel voor mij toch wel een paar van de hoogtepunten van onze reis naar Bali. :) Het kost wat, maar dan heb je ook wat. Het is een mooi, veelzijdig eiland waar veel te zien en te doen is. Wat ik ook leuk vond aan Bali is dat overal, en dan ook echt overal, op straat verspreid offerrjes liggen voor de hindu goden. Die offertjes zijn een klein bakje met wat rijst, zelfgemaakte versiersels, kruiden en vaak ook wierook. Het ziet er leuk uit, ruikt lekker en ik vind het idee erachter ook mooi.
Tot zo ver het reisverslag van onze trip naar Indonesie. Voor ons was Bali weer een hele nieuwe ervaring, en weer een proefje van Azie. We zijn nu dus weer terug in Australie, met verlengd visum en nieuwe plannen. Tot de volgende blog. :)